فقیری که بدهکار به زندان افتاد

زندانیان بدلیل غارت شدن غذایشان از وی آزرده خاطربودند. تصمیم گرفتند این ماجرا را به قاضی بگویند. قاضی پس از بررسی سابقه متوجه شد که بدلیل همین پرخوری به زندان افتاده است. وی را آزاد نمود ودستورداد اورا درتمام شهربچرخانند وبگویند وی فقیراست وکسی به او نسیه ندهد, وام ندهد, اماندهد. پس از این هرکس از این مرد شکایت کند دادگاه نمی پذیرد.
وی را برشتر هیزم فروشی سوارکردند وهیزم فروش وی را در شهرچرخاند وجارزد که این فرد بی کس وکار رابشناسید وبا او داد وستدنکنید.
شبانگاه هیزم فروش مرد زندانی را ازشترپایین آورد وگفت: مزد من وکرایه شتر رابده من از صبح برای توکار می کنم.
زندانی خندید وگفت: تو نمی دانی از تا حالا چه می گویی؟؟ به تمام مردم شهر گفتی وخودت نفهمیدی؟؟ سنگ وکلوخ شهرمی دانند که من فقیرم وتونمی  دانی؟؟

بسیاری از مردمان یکسره از حقایق سخن می گویند ولی خود نمی دانند وعمل نمی کنند. مثل همین مرد هیزم فروش.