به به چه دندان سفید وزیبایی

سگی مرده در راه افتاده بود, هرکس از آن سومی رفت بینی خودرا می گرفت.
یکی میگفت: اه چه لاشه بدبویی, جان آزار است ودل گزند وبیماری زا.
دیگری می گفت: دیدن آن, چشم را زیان دارد ودل را تباه می سازد, چه زشت است.
دیگران نیز واژه های, اه, چه زشت, کثیف وغیره به کارمی بردند.
دراین وقت عیسی(ع) بدانجارسید وچون سخن آنان را شنید با صدای بلند فرمود:
چه دندان زیبایی دارد!
آری اگر هرکس عیب خود بیند وزیبایی دیگران را, هم به اصلاح خود کوشد وهم به مهر ورزیدن برمردم.

آینه روزی که بگیری به دست   خودشکن آن روز مشو خود پرست